Gouden momenten: Doet God nog wonderen?

In de geloofsopvoeding maak je weleens momenten mee die goud waard zijn. Ineens zie je dat het geloof bij je kind landt, of zegt hij of zij iets wat je diep raakt. Thomas, vader van drie kinderen, vertelt over zo’n moment, waarop hij samen met zijn zoon, die geloven best ingewikkeld vindt, onder de indruk raakte van God.

Mijn zoon van 9 is echt een denker. Hij neemt niet zomaar iets aan en wil graag alles begrijpen. In fantasiewerelden of sprookjes heeft hij nooit geloofd. Sinterklaas was voor hem al snel gewoon een verkleed persoon. Met zijn drang om alles te begrijpen komt hij heel ver, maar bij geloven blijkt dat toch ingewikkelder. Want hoe ga je om met al die wonderlijke verhalen uit de Bijbel? Maar soms zijn er van die gesprekken waarin ik zie dat het bij hem landt. Dat hij onder de indruk is van God, door een gesprek of Bijbelverhaal. Daar geniet ik enorm van.

“Samen raakten we onder de indruk van de God die nu nog steeds tot mensen spreekt, soms ook door wonderen”

Thomas

Laatst was er zo’n moment bij ons avondritueel. Op zijn bed raakten we aan de praat over wonderen. Hij vroeg zich af of die nu nog steeds gebeuren. Eerlijk gezegd vind ik dat een lastig onderwerp, want wat is er soms waar van al die wonderlijke verhalen die er bestaan? Maar ik deelde een aantal verhalen die ik kende. Van mensen die tot geloof waren gekomen door een droom over Jezus. Van mijn eigen ervaring waarin ik rust had ervaren na gebed. Tijdens ons gesprek raakten we samen onder de indruk van de God die nu nog steeds tot mensen spreekt, soms ook door wonderen. En ik zag in zijn ogen een soort rust komen, een begrip dat er dingen zijn die ons verstand te boven gaan. Samen sloten we daarna af in gebed. Dit keer ging dat zonder de onrust die daar soms omheen hangt.

De dag erna hoorde ik hem de verhalen navertellen aan mijn vrouw. Het hield hem nog bezig. Normaal zit hij snel met zijn hoofd vol redeneringen of onrust, maar nu was er even ruimte voor meer. Voor mij zag het eruit als vrede van God, die alle verstand te boven gaat. Geef mij nog maar honderd van dit soort momenten, dacht ik. En met een brok in mijn keel was ik God dankbaar en genoot ik nog dagen na van dit moment samen.