Mama, waarom gaan we nooit meer naar de kerk?

Het is alweer een tijdje geleden dat wij een kerk bezochten. Nu ben ik van mening dat je geen kerk hoeft te bezoeken om te geloven. Toch knaagt er iets. Want helemaal niet gaan is ook niet wat ik wil. Maar het leven vliegt voorbij, het is zo weer zondagmiddag en dan zijn we, weer, niet geweest. Een tijdje geleden fietsten we langs de kerk waar we nog altijd lid van zijn, maar die we niet meer bezoeken. Onze oudste vroeg: ‘Mama, waarom gaan wij nooit meer naar de kerk?’ Dat drukte me toch met mijn neus op de feiten. Waarom komen we eigenlijk niet meer in de kerk?

Ik voel me niet thuis in de kerk

Het klinkt een beetje als een slap excuus eigenlijk, maar het is echt zo: ik voel me niet thuis in de kerk waar we lid van zijn. Mijn man en ik hebben beide andere voorkeuren wat betreft kerkdienst, dat maakt de zoektocht niet makkelijker. We praten er samen regelmatig over, toch blijft het vooral ook mijn zoektocht. Ik vind het heel belangrijk dat we een kerk of gemeenschap bezoeken waar we ons allemaal prettig voelen, zodat we samen als gezin met plezier de kerkdiensten bezoeken.

Zo veel kerken en toch niets vinden

In onze huidige kerk zie ik dit niet meer gebeuren, maar waar dan wel? Met ruim twintig kerken in onze woonplaats kan ik niet zeggen dat er te weinig kerken zijn. En dan heb ik nog niet eens naar de omliggende woonplaatsen gekeken, die ook goed te bereiken zijn. Toch ben ik tot nu toe geen kerk tegengekomen die bij ons hele gezin past. Maar ik ben ervan overtuigd dat die er is. We moeten hem alleen nog maar vinden.

Hoe kunnen we dit oplossen?

Eigenlijk lijkt de oplossing me heel simpel. We zullen met ons beste beentje voor uit bed moeten stappen op zondagochtend en verschillende kerken bezoeken. Want als we geen kerken bezoeken dan vinden we nooit iets. We kunnen eerst eens kijken naar de websites om ons voor te bereiden. Een dienst online (terug)kijken om de sfeer te zien. Maar uiteindelijk zullen we er echt zelf heen moeten gaan om te kijken of het wat is. Ik ben ervan overtuigd dat we dan een plek gaan vinden die bij ons allemaal past. Misschien moet ik maar een bingokaart maken met al onze wensen of een bezoeklijst met de verschillende kerken in onze woonplaats.

Wat doen we tot die tijd?

Hoe doen we het dan tot die tijd? We lezen samen uit de Bijbel (kinderbijbel, Bijbels dagboek en de gewone Bijbel in de vertaling Bijbel in Gewone Taal). Ik kijk graag naar uitzendingen van Mozaïek, luister naar worship en lees zelf ook uit een dagboekje. We doen proefjes uit de verschillende boeken die we thuis hebben liggen zoals knetteren en knallen of ik ben een Bijbelontdekker, die maken het levendig en tastbaar. We kijken ook christelijke series, die je onder andere kunt vinden op New Faith Network. We lezen samen boeken over andere christenen; favoriet is het boek van Corrie ten Boom. Zo zien en horen de kinderen toch het christelijke woord. En we blijven bidden. Ook voor een fijne gemeente voor ons gezin.

Ben jij ook zoekende? Misschien heb je iets aan de volgende tips:

• Bekijk de websites van de kerken die je aanspreken in jouw omgeving.
• Volg eventueel een online dienst van de door jou gekozen kerk(en).
• Ga naar de kerk toe en bekijk hoe de sfeer voelt voor jou en je gezin.
• Vraag eventueel een gesprek aan met de predikant, pastoor, voorganger of pastoraal medewerker.
• Maak na de kerkdienst een praatje met kerkgangers (kijk ook of je mede-ouders van kinderen in de leeftijd van jouw kinderen kunt vinden).
• Blijf bidden voor een fijne plek voor jouw gezin.
• Blijf ondertussen samen in de Bijbel lezen
• Luister muziek die past bij jouw geloofstaal.
• Tijdens de zoektocht kun je op zondag telkens een online kerkdienst volgen waarbij in elk geval één van de gezinsleden zich fijn voelt, totdat je een kerk hebt gevonden die voor iedereen passend is.

Minke van der Eijk
Getrouwd met Mark en moeder van een zoon (juni 2013) en dochter (november 2015). Schrijft over haar ervaring met de geloofsopvoeding van haar kinderen.